ละครชาตรี

ละครชาตรีเป็นละครรำที่เก่าแก่ที่สุดในเมืองเพรชบุรีซึ่ง ได้รับวัฒนธรรมจากละครของอินเดีย เข้ามาสู่เมืองเพชรบุรีตั้งแต่เมื่อใดไม่ปรากฏหลักฐานที่แน่นอน มีเพียงประวัติว่า “หม่อมเมือง” ซึ่งเป็นหม่อมในรัชกาลที่ 5 เป็นคนเพชรบุรี ด้วยเป็นผู้มีความสามารถในการเล่นละครชาตรี จึงมักเล่นถวายหน้าพระที่นั่งทุกครั้งที่เสด็จมา จนได้รับพระราชทานบริเวณ “หน้าพระลาน” เพื่อเป็นที่แสดงละครเป็นประจำ ต่อมาสมัยรัชกาลที่ 6 มีผู้นำละครนอกมาประสมกับละครชาตรี เรียกว่า ละครเข้าเครื่องหรือละครชาตรีเครื่องใหญ่ เป็นละครที่รวมศิลปะการร้อง และการรำเข้าด้วยกัน และได้แพร่หลายมาจนถึงปัจจุบันละครชาตรีนั้นปกตินิยมเล่นในเวลากลางวัน ไม่จำเป็นต้องมีฉากประกอบ ช่วงขับร้องกลอนจะมีผู้บอกบทให้ผู้แสดงขับร้องไปตามทำนองที่เร้าใจในจังหวะทำนองของซัดชาตรี และบทสนทนาเป็นสำเนียงเหน่อเมืองเพชร เรื่องที่นำมาแสดงส่วนใหญ่จะเป็นเรื่องจักรๆ วงศ์ๆ และนิทานพื้นบ้านไทย ทอดต่อมายังรุ่นลูกรุ่นหลานของชาวเมืองเพชรอย่างไม่ขาดสาย โอกาสที่ใช้ในการแสดง ละครชาตรีเมืองเพชรปัจจุบันส่วนใหญ่จะแสดงในงานแก้สินบน นอกจากนั้นก็มีแสดงในงานประจำปีของจังหวัด งานวัด งานบวช งานโกนจุก และงานมงคลต่าง ๆ